Tussen 1880 en 1889 bouwde de Duitse fabrikant Hohenzollern A.G. für Lokomotivbau drie rangeerlocomotieven voor de Staatsspoorwegen (SS). Hohenzollern A.G. für Lokomotivbau verkocht standaardmodellen van stoomlocomotieven voor gebruik in Duitsland en daarbuiten. De Staatsspoorwegen bestelde het kleinste type en dit type had de naam 'Victor'. De fabriek heeft meer dan honderd Victors gebouwd. De drie locomotieven kregen bij de SS de nummers 601 t/m 603. Na deze drie locomotieven bouwde de werkplaats van de Staatsspoorwegen in Tilburg nog negen locomotieven. De laatste locomotief van deze serie werd in 1902 geleverd. Zo ontstond de serie 601 t/m 612. In 1914 werden acht locomotieven voorzien van een vacuümrem, stoomverwarming en tramkoppelingen om reizigerstrams te rijden op de tramlijnen tussen Ede en Wageningen en op de lijn Gouda – Schoonhoven. Ze werden ook op de lijnen van de Nederlandsche Tramweg Maatschappij in Friesland ingezet.

De Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (HSM) en de Staatsspoorwegen (SS) waren bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog (1914 - 1918) door eerdere fusies en het overnemen van de exploitatie van andere spoorbedrijven de grootste spoorvervoerders in Nederland. De bedrijven concurreerden hevig met elkaar, maar vanwege de oorlogsdreiging werden beide spoorbedrijven tijdens de oorlog onder militair gezag geplaatst. Vanwege de tekorten door de oorlog richten de HSM en SS per 1 januari 1917 een nieuw samenwerkingsverband op: de Nederlandsche Spoorwegen (NS). Onder het nieuwe samenwerkingsverband werkten de bedrijven nog beter samen. In 1921 werd al het spoorwegmaterieel omgenummerd naar nieuwe nummerschema's van de NS. Vanaf eind jaren '20 begon NS met het invoeren van haar eigen huisstijl op het materieel om zo de verschillende huisstijlen te vervangen. Er werd gekozen om alle treinen donkergroen te schilderen. NS koos voor een donkere kleur, zodat de treinen minder vies werden. Na de oorlog kregen de treinen en trams hevige concurrentie van bussen, personenauto's, fietsen en vrachtwagens. Andere kleinere, nog bestaande spoorbedrijven lieten vanwege de verliezen hun exploitatie overnemen door de NS. Per 1 januari 1938 werden alle vervoerders waarvan NS de exploitatie verzorgde geheel gefuseerd en was NS nog het enige spoorbedrijf dat op het hoofdspoor reed. Op de tram- en lokaallijnen reden nog wel andere bedrijven. De locomotieven SS 601 t/m 612 werden vernummerd naar de NS 6501 t/m 6512. De serie NS 6500 heeft op de tramlijn Ede - Wageningen samen gereden met de 'dikke' rijtuigen van de serie C421 t/m C427, C431 t/m C434 en BC451 t/m BC458. De 'dikke' rijtuigen BC423, BC425 en BC455 behoren tot de collectie van de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik. In de jaren '30 liet NS al zijn twaalf stoomlocs van deze serie slopen. De laatste werd in 1937 gesloopt.

Vanwege de historische relevantie van het loctype besloot de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik zelf een dertiende exemplaar te reconstrueren. De locomotief die gebruikt zou worden, werd in 1976 door de Duitse Museumbahn Aschaffenburg aangeboden. De locomotief is van hetzelfde standaardtype 'Victor' en door dezelfde fabrikant gebouwd. De loc is in 1887 gebouwd en loopt qua bouwjaar dus gelijk met de eerste drie exemplaren van de originele serie. In 2006 werd in Hoorn begonnen om de locomotief te restaureren naar de NS 6513, een fictieve doornummering van de originele serie. In 2017 werd de restauratie afgerond en werd de NS 6513 de oudste rijdende (stoom)locomotief in Nederland. De 6513 is geschilderd in de kleuren van de Staatsspoorwegen, maar heeft al wel zijn NS-nummer dat hij in 1921 gekregen zou hebben. Zo hebben de 6500'en van NS eruitgezien tijdens de overgang van de Staatsspoorwegen naar de Nederlandsche Spoorwegen. De NS 6500'en werden later voorzien van de NS-groene huisstijl. Hiermee is de 6513 uniek, omdat de locomotief niet geheel voorzien is van een huisstijl en nummering van één bedrijf. De 6513 kreeg ook tramkoppelingen, net zoals de 6500'en die in de tramdiensten hebben gereden. Tot de indienststelling van de NS 6513 was de 14 jaar jongere NS 8107 van de Museum Buurtspoorweg de oudste rijdende (stoom)locomotief in Nederland. Omdat de 6513 zelf niet in Nederland heeft gereden, heeft de locomotief geen status gekregen in het Nationaal Register Railerfgoed.